مقالات

امروزه برای رفع آلودگی های زیست محیطی از راه حل های مختلفی استفاده می کنند. یکی از بهترین راه حل ها گسترش فضاهای باز و سبز می باشد. در بسیاری از کلان شهرها و کشورهای توسعه یافته برای ارتقای کیفیت محیط زیست و پایداری بیشتر معماری و شهرسازی از این ایده استفاده می کنند.
ایده روف گاردن برای اولین بار در سال 1970 میلادی مطرح گردید. هدف از طرح این ایده گسترش سطوح سبز در فضای متراکم و شلوغ شهرها بود.
روف گاردن از نظر تاریخی به دو دسته سنتی و مدرن تقسیم بندی می شود. به استناد متون قدیمی تاریخی نخستین باغ هایی که بر روی بام ایجاد شدند، مربوط به باغ های معلق بابل در 7000 سال پیش از میلاد مسیح می باشند.
در دهه 1960 میلادی در کشور آلمان گرایش بسیاری به بام های سبز مدرن ایجاد شد. سپس در کشورهای دیگر گسترش یافت. البته ریشه بام های سبز مدرن در ایسلند و اسکاندیناوی می باشد. در این کشورها آب و هوای بسیار سردی وجود داشت. مردم برای ساخت و ساز با محدودیت مصالح روبه رو بودند. به همین دلیل اقدام به استفاده از کلوخ چمنی و سنگ نمودند. بام های این ساختمان ها، ترکیبی از3-2 لایه کلوخ چمنی بود که حرارت را در خود نگه می داشت. این بام ها نقش عایق ساختمان را ایفا می کردند.
پروفسور هانس لوز آلمانی معتقد بود که روف گاردن به عنوان یک بخش ضروری از یک ساختمان باید به آن اضافه شود. او بر این باور بود که روف گاردن برخلاف تصور برخی از افراد، یک بخش لوکس و گران قیمت از ساختمان نیست.
در دهه 60 و 70 میلادی کشور آلمان سیاست های خاصی را در زمینه سبز کردن بام ساختمان ها عملی کرد. در این طرح از گلدان های صنعتی برای سبط کردن تراس ها و از پیچ های رونده برای نمای ساختمان ها استفاده شد.
در حال حاضر تخمین می زنند که تعداد بام های سبز در آلمان شامل 10 درصد از تمام بام های ساختمان های این کشور می شود. این طرح درایالات متحده هم روز به روز در حال گسترش است.
به طور کلی می توان گفت که امروزه بام ها علاوه براینکه در حفاظت از ساختمان در برابر باد و باران و ... نقش دارند، یک تاثیر بسیار مهم در زیباشناسی بنا می گذارند. بام ها به عنوان یک عامل عملکردی در زمینه فضای سبز و منظره سازی مطرح هستند.